het bosvolkje

Bloemenelfjes Rozerood en Zonnegeel huppelen door het gras.

Plots zien ze, achter een struikje, een rode kist staan...

Het is een zware kist en ze kunnen die bijna niet dragen.

Gelukkig komt Hermelientje de bloemenelfjes te hulp.

Samen dragen ze de zware kist dichter bij de kinderen.

Maar dan ontdekken ze dat de kist op slot is.

De sleutel is nergens te vinden...

Dan kom elfje Dauwdruppel erbij. Misschien heeft zij de sleutel van de kist!
Maar neen, ook elfje Dauwdruppel heeft de sleutel niet...

Samen proberen ze de koffer open te krijgen...
maar hoe hard ze ook proberen, de koffer gaat niet open!

Na veel trekken en sleuren, zien ze Tita Tovenaar.

Ze vertellen hem over de kist die ze maar niet open kunnen krijgen.

Tita Tovenaar wil ook wel eens proberen...

Maar hoe hard Tita Tovenaar ook probeert, hij krijgt de koffer niet open...

Maar dan heeft elfje Dauwdruppel een idee...

"Tita Tovenaar, jij kan toch toveren?!

Heb je dan geen toverspreuk waarmee je de kist kan openen?"

Dat is waar!

Tita Tovenaar denkt heel hard na over de geschikte toverspreuk...

Eens hij de spreuk heeft gevonden, moet iedereen hem helpen uitspreken...

Het bosvolkje en de kinderen beginnen volop te toveren...

en na enkele keren opnieuw te proberen...

... krijgen ze de kist open!

Benieuwd kijken ze wat er in de kist zit.

Elfje Dauwdruppel, Hermelientje en Rozerood halen er parels uit.

Zonnegeel vindt een lang touw...

Ze begrijpen er niets van...

"Misschien moeten wij wel een ketting maken?", zegt Zonnegeel.

"Ja, wij hebben parels en jij hebt een touw." zegt elfje Dauwdruppel.

Maar Rozerood vindt de parels niet zo mooi.

"We moeten de parels wat versieren..."

En dat doen we met foto's van de kinderen. Iedereen gaat op zoek naar zijn of haar foto...

Wanneer ze hun foto hebben gevonden,

brengen ze hem naar het bosvolkje om hem op een parel te kleven.

En met die parels maken we een ketting...

een mooie ketting van prachtige parels!

Het is vroeg in de ochtend. Elf Hulsteblad slaapt...

Wanneer hij wakker wordt, kijkt hij naar de kalender.

Het is vandaag 6 december, de verjaardag van Sinterklaas...

En dat wil zeggen... PAKJESTIJD!

Elf Hulsteblad gaat op zoek naar zijn pakjes, maar... hij vindt die nergens.

Wie kan mij helpen om mijn pakjes terug te vinden?

Elf Hulsteblad denkt diep na...

Maar natuurlijk! Als er één iemand is die me kan helpen, dan is het wel Tita Tovenaar.
Elf Hulsteblad roept er Tita Tovenaar bij.

Elf Hulsteblad vertelt Tita Tovenaar over 6 december

en over zijn pakjes die hij nergens vindt... Tita Tovenaar denkt na...

Ja, ik heb wel een toverspreuk waarmee ik je misschien kan helpen.

Tita Tovenaar zwaait zijn toverstaf in het rond, spreekt een moeilijke toverspreuk uit en dan...

Tovert hij geen pakjes, maar kabouter Pinnemuts tevoorschijn!

Goeiemorgen, Tita Tovenaar...

Tita Tovenaar begrijpt er niets van...

Die toverspreuk moest de pakjes tevoorschijn toveren, niet kabouter Pinnemuts!

En kabouter Pinnemuts is niet alleen... Hij heeft twee zwarte pieten met zich meegebracht!

Kabouter Pinnemuts vertelt dat hij deze nacht met de zwarte pieten op stap is geweest.

Ze klommen samen in de bomen, sprongen over paddestoelen, speelden uren in de sneeuw en maakten samen een grote sinterklaas uit sneeuw...
En de pakjes... die zijn ze onderweg verloren...

Elf Hulsteblad is heel verdrietig en ook wel een beetje boos.

Iedereen gaat op zoek naar de pakjes. Tita tovenaar kijkt onder het bed van elf Hulsteblad, de zwarte pieten kijken in de kasten, kabouter Pinnemuts kijkt onder de stoelen...

Maar niemand vindt de pakjes.

Elf Hulsteblad geeft niet op en kijkt achter de gordijnen en door het raam.

En dan ziet hij iets!

Hij roept Tita Tovenaar en kabouter Pinnemuts bij zich.

Ook zij kijken door het raam en schrikken bij wat ze te zien krijgen...

De zwarte pieten komen nieuwgierig kijken...

Oei oei oei... het is...Sinterklaas!

En hij zit op het dak!

Iedereen gaat naar buiten en ziet de Sint die op het dak staat te zwaaien!

Maar de Sint heeft een probleem...

Hij zit vast op het dak en kan niet meer naar beneden...

"Spring maar, Sinterklaas!", roepen de pieten. "Wij zullen je wel vangen!"

Maar dat is veel te gevaarlijk...

Dan haalt kabouter Pinnemuts een sleutel tevoorschijn.
Met deze sleutel kunnen de zwarte pieten de deur naar het dak openen
en kan de Sint zo naar binnen.

Vliegensvlug lopen de pieten met de sleutel naar binnen.

En ja hoor, de pieten openen de deur en laten de Sint snel naar binnen...

We verwelkomen Sinterklaas met een lied en hij mag op de mooie troon zitten.

Dan stapt elf Hulsteblad naar de Sint en vraagt hem of hij geschenkjes heeft meegebracht...
De Sint heeft gelukkig de pakjes meegebracht.

Maar voor hij die naar boven haalt, wil hij eerst kabouter Pinnemuts en zijn pieten spreken...

Sinterklaas heeft deze nacht gezien hoe zijn zwarte pieten, samen met kabouter Geelmuts, de pakjes zijn verloren bij de grote eik... Dat was niet zo flink...

Maar hij heeft ook gezien welke mooie 'sinterklaassneeuwman' ze hebben gemaakt

en dat maakt de Sint heel blij!

Sinterklaas stuurt zijn pieten achter de cadeautjes en dan is het eindelijk zo ver...

het is PAKJESTIJD!

Dank u wel, Sinterklaas!